Życie grobowe otwiera czytelnika na zdumienie. Pozwala zachwycić się opowieścią o świecie ukrytą w strefie pośredniej pomiędzy żywymi a umarłymi, pomiędzy przestrzenią codzienności (miasta, wsi, pustkowia) a przestrzenią cmentarza. Jaki jest ten świat, jakie jest życie (i towarzysząca mu śmierć)? Pełne przejmujących, ale też ironicznych, groteskowych i absurdalnych przejawów, różnorodne i złożone.
Snuta przez autorkę opowieść układa się wokół czytelnego, choć niekoniecznie wprost werbalizowanego scenariusza, tworzącego reportaż o przenikaniu się wielu przestrzeni, o życiu codziennym, samotności, pamięci i zapomnieniu, o ludzkich i nieludzkich historiach, o nietrafionych interpretacjach znaków, o pomyłkach, które są odkryciami.
Nie jest to jednak ani reportaż sensu stricto, ani reportaż literacki, lecz próba wypracowania nowej jego formuły – łączącej obraz (fotografie), słowo (miniatury narracyjne) i dźwięk (nagrania terenowe). To koncepcja artystyczna, zasadzająca się na nieoczywistościach, kontrapunktach, żarcie, prowokacji.

Małgorzata Żerwe – artystka wizualna, publicystka i dziennikarka radiowa, autorka tekstów o sztuce, kuratorka wystaw.
Autorka monumentalnych sizalowych reliefów oraz małych obiektów, takich jak cykl Ryby, insekty i różne inne drobiazgi (1997), a także instalacji dźwiękowych, między innymi prac Ciemność (2002) i Stocznia – suita industrialna (2005). Jako twórczyni słuchowisk i reportaży współpracuje z niemieckimi rozgłośniami RBB, Deutschlandfunk, WDR oraz stacjami CBC z Kanady i ABC z Australii. Zdobyła kilkadziesiąt nagród i wyróżnień w konkursach radiowych, w tym Grand Prix Marulić. Jest członkinią Rady Kultury przy Prezydencie Miasta Gdańska oraz laureatką Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury (2000, 2008 i 2009), stypendystką Ministerstwa Kultury, Prezydenta Miasta Gdańska, Marszałka Województwa Pomorskiego.

Posłuchaj utworu Małgorzaty Żerwe, który jest integralną częścią książki „Życie grobowe”: